Συσχετισμοί 1987–2005-2021

Οι εκτιμήσεις μου είναι πως περίπου μέχρι τα μέσα του Οκτωβρίου, αλλά ακόμα δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς και εάν θα συνεχιστεί αυτό, υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ των ετών 1987 -2005 και 2021. Εννοείται πως αυτό αφορά όσες και όσους… υπήρχαν τις περιόδους αυτές τουλάχιστον ως έφηβοι και με αντίληψη των καταστάσεων. Το 1987 είναι πολύ ασαφές και φαίνεται και ελαφρώς… επικίνδυνο αλλά από αυτοματοποιημένη αντίδραση και όχι επί τούτου. Το 2005 σηματοδοτεί αρχή ενός κύκλου, ο οποίος φαίνεται να ολοκληρώνεται το 2021.

Ειδικά στο 2005 δίνω πολύ μεγάλη σημασία, διότι οι προβλέψεις μου δείχνουν έναν κύκλο, ο οποίος ολοκληρώνεται. Άρα αυτό σημαίνει πως είναι πολύ κατάλληλος ο χρόνος για την έναρξη ενός άλλου.

Ξέρετε, όταν συζητάμε για κύκλους  δεν εννοούμε κάτι το μεταφυσικό. Αναφερόμαστε σε ευνοϊκές περιόδους για κάτι, το οποίο έως τότε ήταν απλά ένας… τοίχος. Σα να μην μπορείς να κάνεις κάτι και να σπας το κεφάλι σου στο εμπόδιο, όσο και να προσπαθείς. Και ξαφνικά για κάποια στιγμή αυτό το εμπόδιο χαλαρώνει και το προσπερνάς. Δεν σημαίνει πως θα το καταφέρεις, διότι πάντοτε υπερισχύει η δική σου ελεύθερη βούληση. Εξ΄ άλλου όπως πλειστάκις γράφω:

“Όλα προβλέπονται, αλλά έχει δοθεί και η ελεύθερη βούληση”.

Διότι και τις δυνάμεις πρέπει να διαθέτεις αλλά και τη βούληση να το πράξεις τη δεδομένη στιγμή.

Συνεπώς έως τότε διακρίνω χαλάρωση των εμποδίων και έναρξη νέου κύκλου. Όσο για το 1987 και πάλι θα αναφέρω, ότι το βλέπω σκοτεινό και οι συσχετισμοί του με το 2021 κάπως αδιόρατοι.

Δεν μπορώ να εξηγήσω τα προηγούμενα, ούτε έχουν κάποια συγκεκριμένη λογική ή εξήγηση. Όπως τα ένοιωσα σας τα μεταφέρω.

Το Δεύτερο Μυστικό

Υπάρχουν τρία μυστικά: το πρώτο το αποκρύπτεις από τους άλλους, το δεύτερο το κρύβεις από τον εαυτόν σου και το τρίτο είναι η… αλήθεια!

Θα ήταν ξεκάθαρα όλα, εάν υπήρχε μόνο μία αλήθεια. Αλήθειες όμως υπάρχουν πολλές: των άλλων, η δική σου, της ίδιας της… αλήθειας. Για τους άλλους δεν σε ενδιαφέρει, τις αλήθειες ούτως ή άλλως δεν μπορείς να τις ελέγξεις, άρα το μυστικό, το οποίο κρύβεις από τον εαυτόν σου είναι το πλέον επικίνδυνο. Είναι το δεύτερο μυστικό.

Η Μέθοδος των Κβάντων και του Πουλιού

Είναι κάποιο διάστημα τώρα, κατά το οποίο έχουν χαθεί τα πουλιά από τα δένδρα του κήπου. Ούτε… τσίου ούτε τίποτα. Ωστόσο κάθε τόσο βρίσκω φτερά διαφορετικού χρώματος στον κήπο. Και έχω… συλλάβει τη γάτα μου να μην κάνει τσίου, αλλά νιάου επάνω στα δένδρα!

Προ ημερών παρέστην αυτόπτης μάρτυς μίας σκηνής, όπου κατάλαβα ιδίοις όμμασι γιατί οι γάτες είναι οι χειρότεροι εκτελεστές των πουλιών. Η κατά τα άλλα χαδιάρα γάτα μου κυνηγούσε ένα πουλί, το οποίο προκειμένου να της ξεφύγει… έτρεχε με τα πόδια του και ΔΕΝ πετούσε. Αυτό μου έκανε εντύπωση. Γιατί το πουλί δεν πετάει για να ξεφύγει από την αιμοβόρα γάτα;

Το κυνηγητό ήταν απίστευτο –και ο θόρυβος μαζί- και τότε συνειδητοποίησα πως το πουλί εάν άνοιγε τα φτερά του να πετάξει θα ήταν τελειωμένο. Ο ελάχιστος εκείνος χρόνος καθυστέρησης για να πετάξει στον αέρα ήταν η διαφορά μεταξύ της ζωής του και του θανάτου του. Ήταν η στιγμή, κατά την οποίαν θα ήταν ιδιαίτερα ευάλωτο.

Τώρα ο τίτλος του άρθρου. Δεν πρόκειται περί φυσικής, μην ανησυχείτε. Πρόκειται όμως περί της στιγμής κατά την οποίαν είσαι περισσότερο ευάλωτος, όπως και το προαναφερθέν πουλί. Λοιπόν! Έχω παρατηρήσει στη ζωή πως η πρόοδος και η άνοδος συμβαίνουν με πηδηματάκια ή άλματα. Παρεμπιπτόντως η κάθοδος είναι κατακλυσμιαία… κατρακυλάς!

Σκεφτείτε κάποιαν ή κάποιον, ο οποίος σπουδάζει μία ξένη γλώσσα. Η πιστοποίηση της γνώσης αποδεικνύεται με την επιτυχία του σε κάποιες εξετάσεις. Από το ένα πτυχίο όμως στο άλλο μεσολαβεί ένα διάστημα, το οποίο είναι το πλέον άχαρο και στη διάρκειά του είσαι και περισσότερο ευάλωτος, ώστε να εγκαταλείψεις. Οι δυσκολίες και ένα περιβάλλον, το οποίο σε αποθαρρύνει είναι οι χειρότεροι εχθροί σου.

Λέγεται πως κανένας δεν εγκαταλείπει στο 39ο χιλιόμετρο σε έναν αγώνα μαραθωνίου. Στο 15ο ή 25ο χιλιόμετρο όμως είναι πολύ πιθανόν. Τότε όμως έχασες οριστικά και αμετάκλητα. Στο 39ο όμως εάν σε αποθαρρύνει κάποιος του σπας τα μούτρα, ακόμα και εάν μείνεις πίσω μερικά δευτερόλεπτα. Στην ζωή όλα τα προς τα άνω συμβαίνουν με πηδηματάκια. Με ποσότητες… (quanta κατά το Λατινικόν) εξ΄ ου και ο τίτλος. Και αυτά τα μεσοδιαστήματα είναι εκείνα στα οποία εάν καθηλωθείς έμεινες. Τέλος μετά τα… πηδηματάκια και σε πηδ@ει μάλλον η ίδια η ζωή.

Στην εξελικτική διαδικασία λοιπόν προς τα εμπρός τη δύναμή σου πρέπει να την αποδείξεις στα μεσοδιαστήματα, όπου μόνον ο στόχος σου πρέπει να σε απασχολεί. Όποιος και ό,τι σε εμποδίζει πρέπει να διαγράφεται (έστω προσωρινώς).

Αλήθεια με το πουλί τι έγινε;

Κρύφτηκε κάπως στα φυλλώματα μιας μπανανιάς στο χώμα, μέχρι τη στιγμή, όπου η γλυκιά μου γατούλα το μετέτρεψε σε πούπουλα για μαξιλάρι…

Εάν όμως μπορούσε να κερδίσει εκείνο το χιλιοστό του δευτερολέπτου, ώστε να πετάξει και να ξεφύγει από τα νύχια (και κατόπιν τα δόντια) της γάτας θα είχε σωθεί.

Δεν το κατάφερε. ΕΣΥ όμως πρέπει.

Ανατροπές έως 07 Σεπτεμβρίου 2021

Προλαβαίνετε να ανατρέψετε με πολύ μεγάλη επιτυχία πράγματα, τα οποία σας απασχολούν και δεν σας ικανοποιούν έως την αναφερόμενη ημερομηνία Είναι πολύ ευνοϊκό το κλίμα για καίριες ανατρεπτικές αποφάσεις. 

Ειδικά για όσες/όσους επιτρέπει η ηλικία τους, ανατρέξατε στο έτος 1981 και ανασύρατε  τι αποφάσεις λάβατε τότε, οι οποίες τώρα επιδρούν στη ζωή σας. Αυτό φυσικά αφορά άτομα άνω των 58 ετών όταν τότε είσαστε τουλάχιστον 18. Αλλά και ίσως λίγο μικρότερους, οι οποίοι μπορούν να θυμηθούν γεγονότα εκείνου του έτους. 

Αυτή είναι η εκτίμησή μου για την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου 2021. 

Το Λάθος της 31ης Αυγούστου 2021

Η αποχώρηση των δυτικών από το Αφγανιστάν την ερχόμενη Τρίτη 31 Αυγούστου 2021, συνιστά –εκτός των άλλων- και ένα ακραίο…. μεταφυσικό λάθος. Η “σωστή” ημερομηνία ολοκλήρωσης οποιοδήποτε σχεδίου (καλώς ή κακώς, δεν κρίνω) θα έπρεπε να είναι η 6η Σεπτεμβρίου και οπωσδήποτε ΟΧΙ η 31η Αυγούστου!

Μέχρι τότε υπάρχουν εξαιρετικά υψηλές πιθανότητες ανατροπών και τροποποίησης των γεγονότων. Και οι Ταλιμπάν έως τότε είναι εξαιρετικά ευάλωτοι. Εκμεταλλευτείτε λοιπόν αυτό το διάστημα με τον προσφορότερο τρόπο και μην “πετάξετε” στα σκουπίδια της μοίρας τις καλύτερες ημέρες (όπως κάνουν αυτή τη στιγμή στο Αφγανιστάν).

Οποιαδήποτε ανατροπή έως την 6η Σεπτεμβρίου 2021 είναι εφικτή.

Ο Προφήτης Teucris προφήτευσε
(Προφητεία #83 της 29-08-2021)

Οι “Επικίνδυνες” Ημέρες

Υπάρχουν κάποιες ημέρες και κάποιες ώρες σε αυτές τις ημέρες, τις οποίες άνετα θα μπορούσα να χαρακτηρίσω… “επικίνδυνες”. Τη λέξη τη χρησιμοποιώ με διττή σημασία, επικίνδυνες για κάτι καλό αλλά και το αντίστροφο. Το νόημα είναι πως ευνοούνται κάποιες διαδικασίες και επιταχύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό ή το αντίστροφο, δεν περπατάει τίποτα και μόνο εμπόδια προβάλλονται.  Άλλες φορές εμφανίζεται, αυτό, το οποίο ονομάζω μία “γεγονοτοσειρά”, η οποία δημιουργεί σχεδόν αυτοματοποιημένα μία αλληλουχία γεγονότων, τα οποία οδηγούν σε ένα αδιανόητο αποτέλεσμα. Η λαϊκή σοφία εστιάζοντας μόνο στο τραγικό, πολλές φορές τα ονομάζει ως “η κακιά η ώρα”.

Η αναγνώριση και αντίληψη των επικίνδυνων ημερών, καθώς και ο έγκαιρος εντοπισμός μιας γεγονοτοσειράς είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Και προσέξτε! Δεν έχει να κάνει αυτό με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Οι ημέρες και οι ώρες εντός των ημερών αφορούν ένα συγκεκριμένο πλήθιος, όπως αντίστοιχα ισχύει και στην περίπτωση των γεγονοτσειρών.

Δεν είναι πλέον το ωροσκόπιο το κυρίαρχο, αλλά το ίδιο το γεγονός, η τοποθεσία και το χρονικό διάστημα.

Πολύ περισσότερα στη συνέχεια…

23 Μέτρα Πετρελαίου και Άλλα Τόσα Θαύματος

Σαν σήμερα 26 Αυγούστου του 1859, οι απογοητευμένοι μέτοχοι της εταιρείας Ροκ Όιλ με ονομαστικό κεφάλαιο 500,000 δολαρίων για την αναζήτηση πετρελαίου στην περιοχή του Τίτουσβιλλ των 275 κατοίκων της Πεννσυλβανίας  έστειλαν στον Συνταγματάρχη Ντραίηκ (μόνο  τη στολή… σιδηροδρομικού είχε φορέσει στη ζωή του) το τελικό τηλεγράφημα:

Τέλος! Από τον Δεκέμβριο του 1857 στην νοικιασμένη από έναν μυλωνά έκταση των 50 εκταρίων (500 στρεμμάτων) δεν είχε βρεθεί σταγόνα πετρέλαιο. Έπρεπε να πουλήσει όλο τον εξοπλισμό και να σταματήσει τις έρευνες και μετά να κλάψουν τις 500 χιλιάδες.

Ο Ντραίηκ, ο οποίος είχε συνεισφέρει κεφάλαιο μόλις… 200 δολαρίων ζήτησε διορία 5 ημερών, έως τις 31 Αυγούστου και δοκίμασε την τελευταία γεώτρηση σαν σήμερα το βραδάκι… Την άλλη ημέρα το πρωί το πετρέλαιο έτρεχε από την κορυφή του γεωτρύπανου.

Η τύχη το άκουσε;

Λοιπόν! Πουθενά σε ολόκληρο τον κόσμο και ποτέ δεν βρέθηκε ποτέ πετρέλαιο σε βάθος μόλις 23 μέτρων και σε ένα τόσο εντοπισμένο σημείο. Λίγα μέτρα παραδίπλα, λίγο πιο βαθιά ποτέ η πρωτόγονη μηχανή άντλησης δεν θα έπεφτε σε μια σχισμή από την οποίαν αναβλήθηκε το πρώτο πετρέλαιο για επενδυτική χρήση.

23 μέτρα… Τόσα απέχεις από το θαύμα, αλλά πρέπει να το φτάσεις μέχρι το τέλος!

Και η προφητεία:

Και κατά την προφητική μου διαίσθηση, ό,τι σας έχει απογοητεύσει έως τώρα, απόψε έχετε μία μοναδική ευκαιρία να το ανατρέψετε. Το βράδυ δεν τελείωσε… 

Πρέπει να Επαληθεύονται οι Προφητείες;

Η απάντηση όσο και εάν αυτό ακούγεται ή φαίνεται παράξενο είναι… Όχι! Οι προφητείες ΔΕΝ πρέπει να επαληθεύονται. Οι προφητείες πρέπει να καταρρίπτονται και να ανατρέπονται. Καμία πρόβλεψη δεν έχει νόημα εάν δεν σε ωθεί προς μία καλύτερη ζωή, προς μία ευτυχέστερη κατάσταση, προς μία επίλυση των προβλημάτων σου. Είναι όπως περίπου και οι συμβουλές. Οποιαδήποτε συμβουλή σε υποβιβάζει ή σε υποτιμά ΔΕΝ είναι συμβουλή. Είναι κάτι άλλο.

Προφητείες ή συμβουλές οφείλουν να σε ωθούν προς ένα καλύτερο παρόν, ένα λαμπρότερο και ευτυχέστερο μέλλον, προς επίλυση χρονιζόντων θεμάτων, προς μία ανώτερη ζωή. Προειδοποιήσεις με την έννοια της ανάπτυξης της οξυδέρκειάς σου και της υπόδειξης καλύτερων δρόμων ναι είναι, αλλά όχι δοκιμασίες του προφήτη. ΔΕΝ έχει νόημα να αξιολογήσεις έναν προφήτη. Δεν είναι αυτό δική σου υπόθεση.

Δική σου υπόθεση είναι να αποφασίσεις εσύ (διότι ΕΣΥ διαθέτεις την ελεύθερη βούληση και κανένας άλλος) προκειμένου να βελτιώσεις τη ζωή σου, να ανατρέψεις την προφητεία και να προχωρήσεις.

Εάν δεν το κατανοήσεις αυτό, τότε δεν σου χρειάζεται καμία προφητεία. Είσαι έρμαιο των συνθηκών και απλά ακολουθείς….

Πώς Γίνεσαι Προφήτης;

Είναι πάρα πολύ απλό και οι οδηγίες χρήσεως υπάρχουν στα… manual της εποχής και είναι μάλιστα και πολύ σαφείς! Συγκεκριμένα παρατίθενται στην Ποιητική Έντα, μια συλλογή αρχαίων Σκανδιναβικών ποιημάτων από το Ισλανδικό μεσαιωνικό χειρόγραφο Codex Regius. Αναφέρεται χαρακτηριστικά εκεί πως ο  Όντιν, ο ανώτατος θεός στη Σκανδιναβική και Τευτονική Θρησκεία και μυθολογία προκειμένου να αποκτήσει το χάρισμα της προφητείας παρέμεινε σκόπιμα ανάποδα κρεμασμένος (όχι τιμωρούμενος) εννέα ημέρες και εννέα νύχτες από το Δένδρο της Ζωής!

Ο μύθος αυτός είναι πολύ σπουδαίος και ξεκάθαρος. Κανένας δεν μπορεί να ξυπνήσει ένα πρωινό και να αποφασίσει να γίνει μάντης ή προφήτης. Δεν το επιλέγεις… επιλέγεσαι. Αλλά αυτό είναι το πρώτο βήμα και από μόνο του δεν αρκεί.

Πρέπει να αποκτήσεις μία αντίστροφη εικόνα του Κόσμου και να τον παρατηρείς ανάποδα και όχι κανονικά. Και αυτό μαθαίνεται, εάν κρεμαστείς ανάποδα σε ένα δένδρο για εννέα ημέρες και εννέα νύχτες.

Πού είναι το πρόβλημα;

Ότι δεν γνωρίζεις πού να εύρεις το Δένδρο της Ζωής! Τεχνικά λοιπόν κατέχεις όλες τις οδηγίες, αλλά σου λείπει το κυριότερο.

Σου λείπει; Χμ… Όχι κατ΄ ανάγκην.

Το Δένδρο της Ζωής μπορεί να μην το γνωρίζεις, αλλά σχετίζεται με το ΔΙΚΟ ΣΟΥ δένδρο. Και σίγουρα δεν είναι αυτό της τρελής χαράς. Το ακριβώς αντίθετο.

Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο… κατανοείτε.

Προβλέψεις 09 Αυγούστου – 06 Σεπτεμβρίου 2021

Αυτή η περίοδος χαρακτηρίζεται από δύο λέξεις:

Σύνδεση και αλλαγή.

Σύνδεση με ό,τι έχει σχέση με τον εσωτερικό μας εαυτό, τον οποίον έχουμε μάλλον ξεχάσει και αλλαγή με το να τροποποιήσουμε τις εσωτερικές αυτές συνδέσεις. Οι εξωτερικές συνθήκες μας επιβάλλουν τον δικό τους κίβδηλο ρυθμό. Εμείς όμως έχουμε τις δικές μας λειτουργίες. Αυτές αφορούν σκέψεις, πράξεις, διάθεση, όνειρα. Μία γενική ανασκόπηση είναι επιβεβλημένη

Όταν υλοποιήσουμε αυτό το βήμα η αμέσως επόμενη κίνηση είναι να αλλάξουμε τις όποιες συνδέσεις δεν θεωρούμε σωστές. Είναι όπως τα παλαιά τηλεφωνικά κέντρα, εάν τα θυμόσαστε από τις ταινίες του παρελθόντος. Συνδέεις τους κατάλληλους ανθρώπους, αυτούς οι οποίοι επιθυμούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και αλλάζεις εάν αυτό δεν είναι ορθό.

Σύνδεση και αλλαγή λοιπόν για το διάστημα από 09 Αυγούστου έως 06 Σεπτεμβρίου του 2021.

Η περιρρέουσα θλιβερή ατμόσφαιρα από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών επιβάλλει ακόμα περισσότερο την κίνηση αυτή… 

Η Μη Αναλογικότητα των Καταστροφών (και Προφητείες)

Μία παράμετρος, η οποία δεν έχει προσεχθεί καθόλου έχει να κάνει με την αναλογικότητα των καταστροφών. Τι εννοώ; Δεν μπορεί να συμβαίνουν τραγωδίες ή καταστροφές πέραν ενός σημείου σε μία κοινωνία, όσον αφορά το μέγεθος της και δεν αναφέρομαι σε ποσοτικούς και μόνον όρους· δεν εννοώ τις αμιγείς φυσικές καταστροφές, αλλά εκείνες στις οποίες ο ανθρώπινος παράγων είναι καθοριστικός. Εάν συμβαίνει αυτό, τότε έχουμε σοβαρότατη ένδειξη ενός ζοφερού μέλλοντος. Δείτε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα για να αντιληφθείτε το σκεπτικό μου:

1. Βηρυτός 2020: δεν είναι δυνατόν σε ένα τόσο μικρό κράτος όσο ο Λίβανος να συμβαίνει μία έκρηξη αυτού του μεγέθους και να ισοπεδώνει την πρωτεύουσα του. Εάν αυτό συνέβαινε στην βιομηχανική περιοχή της κοιλάδας του Ρουρ στη Γερμανία και σε αυτή την έκταση θα ήταν –ας πούμε- “φυσιολογικό”.

2. Κύπρος Μαρί 2011 : ανάλογο συμβάν είχαμε και στην Κύπρο. Μικρότερης μεν έκτασης, αλλά τηρουμένων των αναλογιών μία καταστροφή πολύ περισσότερο από κανονική για μία τόσο μικρή κοινωνία, όπως η Κυπριακή.

3. Ουκρανία 2002: ένα φοβερό δυστύχημα σε μία αεροπορική επίδειξη. Εάν αυτό συνέβαινε σε μία ανάλογη εκδήλωση στη Γαλλία, την Αγγλία ή τις Η.Π.Α., οι οποίες έχουν μεγάλη και μακροχρόνια παράδοση στο χώρο θα ήταν και αυτό περισσότερο “φυσιολογικό”.

4. Τσερνόμπιλ 1986 : κατά κάποιον τρόπο “φυσιολογικό” για μία υπερδύναμη, όπως τότε η Σοβιετική Ένωση. Κι όμως ΔΕΝ ήταν στο μέγεθος και τις συνέπειες.

5. Βύθιση του Κουρσκ 2000: ένα ιδιαίτερο ναυάγιο στη Ρωσσία.

6. Σφαγή στο Μπεσλάν 2004: μία έξω από κάθε λογική τραγωδία επίσης στη Ρωσσία.

7. Ελλάδα 2007 και 2018 και σήμερα (2021): φονικές πυρκαγιές. Είναι εντυπωσιακό, αλλά τα μεγέθη των καταστροφών από φωτιές στην Ελλάδα είναι άκρως δυσανάλογα με την έκτασή και τον πληθυσμό της. Και αυτό όσον αφορά και την έκταση των καμένων εκτάσεων, αλλά και τον αριθμό των θυμάτων.

Ανέφερα μερικά και μπορώ να απαριθμήσω ακόμα πάρα πολλά χαρακτηριστικά συμβάντα, τα οποία δηλώνουν σοβαρή ασθένεια σε ένα κράτος ή μία κοινωνία. Και χωρίς να προκαθορίζουν φυσικά το μέλλον παρέχουν πολύ σοβαρές ενδείξεις για μία όχι τόσο ομαλή συνέχεια. Και κατά κάποιον τρόπο θυμηθείτε την τύχη της Ε.Σ.Σ.Δ. μετά το Τσερνόμπιλ, αλλά και την σημερινή Ουκρανία (στο έδαφος της οποίας μάλιστα ήταν).

Ο Προφήτης Teucris προφήτευσε
Προφητεία #81 της 07-07-2021)

Καταστροφές και Ολιστική Προσέγγιση

Φωτιές, ανθρωποκτονίες, σεισμοί, καύσων, μετάλλαξη Δ, εξωτερικές απειλές, χρέη και οικονομική δυσπραγία. Παρατηρώντας όλα τα προηγούμενα δημιουργείται η αίσθηση πως η χώρα δέχεται… επίθεση. Αυτό όμως είναι λάθος και οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερα ερμηνευτικά λάθη.

Ο Covid-19, ο καύσων και οι σεισμοί και μερικώς οι φωτιές είναι φυσικά φαινόμενα στα οποία δεν υπάρχει κανένας ανθρώπινος έλεγχος. Για τις φωτιές αναφέρω τη λέξη μερικώς, διότι κάποιες αποτελούν διαδικασία ανανέωσης της φύσης και κάποιες προκύπτουν είτε από ανθρώπινη αμέλεια είτε αδιαφορία είτε δόλο με κάποιο σκοπό. Όλα τα τελευταία προέρχονται από μέλη της Ελληνικής κοινωνίας, η οποία είναι και η ίδια αναπόσπαστο τμήμα του οικοσυστήματος.

Οι ανθρωποκτονίες δεν είναι νέο φαινόμενο, απλά συνέπεσαν χρονικά και με ίδιο αντικείμενο, ενώ δόθηκε πολύ μεγάλη δημοσιότητα, λόγω του τρόπου εκτέλεσης και των κινήτρων. Τραγικά θύματα και στυγνοί δολοφόνοι αποτελούν ΚΑΙ αυτά τμήματα της κοινωνίας μας.

Τα φυσικά φαινόμενα δεν φέρουν ευθύνη. Συμβαίνουν, όπως θα μπορούσε να συγκρουστεί ο Όλυμπος με έναν μετεωρίτη. Θα ζητηθούν ευθύνες από τον μετεωρίτη ή μήπως από τον Όλυμπο; Ή θα οδηγήσουμε στις δικαστικές αίθουσες τους σεισμούς; Το πώς αντιδρά ο άνθρωπος και η συγκεκριμένη κοινωνία είναι το ζητούμενο.

Στα άλλα όπως την οικονομική κατάσταση και την περιρρέουσα καταθλιπτική ατμόσφαιρα μόνο η  ίδια η κοινωνία είναι υπεύθυνη και όλα τα προηγούμενα αυξάνουν το βαθμό της έντασης και της πίεσης.

Για να το καταστήσω σαφές το σκεπτικό μου συγκρίνετε με την εποχή  της ναζιστικής Γερμανίας. Εκεί οι φωτιές, ο καύσων, οι σεισμοί και ο Covid-19 δεν υπήρχαν. Υπήρχε όμως η ναζιστική κτηνωδία, η εσωτερική τρομοκρατία, οι φοβεροί διωγμοί εναντίων αντιφρονούντων και των Εβραίων και κατόπιν η διάπραξη του Ολοκαυτώματος, ενός εκ των μεγαλυτέρων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Αυτή ήταν η ναζιστική κοινωνία.

Η Σοβιετική κοινωνία επί Στάλιν εμπεριείχε τον φοβερό (προκληθέντα) λοιμό της Ουκρανίας, τις εκκαθαρίσεις, τη Σιβηρία, την τρομοκρατία, τους πανταχού παρόντες καταδότες και την πλήρη απώλεια της ελευθερίας του λόγου.

Η Αμερικανική κοινωνία των αρχών του προηγούμενου αιώνα (1900-1930) ήταν μία πολύ σκληρή κοινωνία τρομακτικών ανισοτήτων, αμύθητου πλούτου και πένητων και ενός τεχνητού δικού της  ονείρου.

Καμία από τις προηγούμενες κοινωνίες δεν δεχόταν επίθεση. Μόνη της δημιούργησε τις συνθήκες της και κατόπιν ό,τι συνέβαινε σύναδε με τον τρόπο αντίδρασης της, ο οποίος είχε σχηματοποιηθεί νωρίτερα.

Η Μεσόγειος φλέγεται, από οποιονδήποτε λόγο, αλλά 80 τόσοι νεκροί το 2007 και 100 και πλέον μόλις το 2018 είναι βαρύτατο πρόβλημα της κοινωνίας μας και όχι της πυρκαγιάς.

Όχι, λοιπόν! Η Ελλάδα δεν δέχεται καμία επίθεση. Η κοινωνία της ασθενεί βαρέως και χρειάζεται άμεση θεραπεία, πριν η Γείτων αποκτήσει… χειρουργικές φιλοδοξίες.

Το 5 Ανάποδο της Πεντάλφα

Το αγαπημένο μου χαρτί και σε αυτή τη θέση! Γιατί; Διότι η ζωή είναι πόνος και αυτό το χαρτί σου υποδεικνύει τον τρόπο εξόδου από την πλήρη καταστροφή, τη σύγχυση…

Είναι η στιγμή, όπου η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, ακόμα και από αυτήν την οποίαν νομίζεις και δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα βελτίωσης. Και εδώ ακριβώς έγκειται η φοβερή του αξία:

 Όταν το να υποφέρεις έχει μετατραπεί σε μόνιμο καθεστώς, η μόνη διέξοδος είναι η ολική κατάρρευση. Και αυτή σου υποδεικνύει και παρέχει τον τρόπο, από τα παλαιά υλικά να δημιουργήσεις ένα καινούργιο κτίσμα! Πρέπει όμως να το θέλεις πραγματικά!

Διαβάστε και:

Η Ομορφιά (και Διαφορετικότητα) μίας Κατάρρευσης

Η Ομορφιά (και Διαφορετικότητα) μίας Κατάρρευσης

Ένα από τα πλέον περίεργα χαρακτηριστικά, τα οποία έχω εντοπίσει στην Ελληνική νοοτροπία είναι η στάση της απέναντι σε μία… κατάρρευση. Όταν βεβαίως αναφέρομαι σε “κατάρρευση” δεν εννοώ μόνο ενός κτίσματος. Έχω στο μυαλό μου και την κατάσταση ενός ανθρώπου, μιας οικογένειας, ενός λαού ή έθνους (ή και κράτους). Συνεπώς αυτή μπορεί να αναφέρεται στην κοινωνία, την οικονομία, το γενικό αίσθημα ή ηθικό, οτιδήποτε.

Η γενική άποψη, η οποία συνοδεύει την κατάρρευση είναι η άποψη του τέλους· και κάπου εδώ, εάν το έχω εντοπίσει σωστά κρύβεται μία φοβερή αδυναμία. Ίσως και να είναι σωστό, αλλά όχι πάντα. Και γράφω όχι πάντα, διότι υπάρχουν προϋποθέσεις.

Προϋποθέσεις, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με τον τρόπο δόμησης. Μην σας τρομάζει η χρήση τεχνικών όρων. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις.

Χθες στην επιστροφή συνάντησα σε μία παράκαμψη ένα πέτρινο κτίριο, το οποίο είχε γκρεμιστεί μερικώς. Και μέσα στις σκέψεις μου, μου έκανε εντύπωση η ομορφιά αυτού του εγκαταλελειμμένου κτίσματος.

Εάν επρόκειτο για κτήριο από οπλισμένο σκυρόδεμα (beton) ή μία μεταλλική κατασκευή η εικόνα θα ήταν τραγική. Ενώ στην περίπτωση του πέτρινου είναι γλυκιά έως και νοσταλγική. Και συνάμα αισιόδοξη.

Έχετε δει υποθέτω γκρεμισμένα χαλάσματα κτιρίων από μπετόν. Μία σκέτη καταστροφή. Καμία συνέπεια καμία λογική. Ενώ εδώ σε αυτό το πέτρινο υπάρχει χάρη.

Αυτό οφείλεται σε ένα και μόνο γεγονός. Στο δεδομένο πως το πέτρινο χτίζεται κομμάτι-κομμάτι, πέτρα-πέτρα και μάλιστα πελεκητή πέτρα-πέτρα ενώ στο κτίσμα από μπετόν το υλικό χύνεται μέσα στο καλούπι. Το κτίριο από μπετόν ίσως καταρρέει πιο δύσκολα. Αλλά η κατάρρευση του είναι ολική. Διαλύεται.

Το πέτρινο ωστόσο καταρρέει μερικώς. Διότι η μία πέτρα σχετίζεται με την διπλανή της και με την υποστήριξη των σενάζ αυτό-συγκρατείται.

Ακριβώς εδώ είναι κρυμμένη η ουσία. Οι μονολιθικές και άκαμπτες  απόψεις (ιδέες) όταν έλθει η στιγμή να δοκιμασθούν, εάν δεν αντέξουν διαλύονται ολοσχερώς και με καταστροφικό τρόπο. Ενώ οι δομημένες (πελεκημένες) απόψεις διαλύονται κομμάτι-κομμάτι. Και ενώ στην πρώτη περίπτωση απομένουν μόνο μπάζα για πέταμα στο πέτρινο το ίδιο υλικό (η πέτρα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πάλι.

Η μία κατάρρευση οδηγεί οπωσδήποτε σε ανακατασκευή. Η άλλη σε επαναπροσδιορισμό υφισταμένου (χωρίς να αποκλείεται φυσικά και το εντελώς νέο). Αλλά είναι δική σου επιλογή, όχι εξαναγκαστική.

Δεν θα επεκταθώ σε συλλογισμούς του τύπου “φτιάξτο τόσο γερό, ώστε να μην καταρρεύσει ποτέ”, διότι αυτό αντίκειται στην φύση, θα εστιάσω για να το συνδέσω με την αρχική μου πρόταση, πως η κατάρρευση πάντα μα πάντα είναι και μία καινούργια αρχή.

Κι όπως κάποτε άκουσα μια ιστορία, μίας γιαγιάς, η οποία ρωτήθηκε από έναν δημοσιογράφο, σχετικά με μία ναζιστική θηριωδία :

-“Γιαγιά τι κάνατε όταν οι Γερμανοί έκαψαν και κατέστρεψαν το χωριό;”,

αυτή εντελώς φυσικά απάντησε:

-“Τι να κάνουμε παιδάκι μου, πήγαμε παραπέρα και χτίσαμε καινούργιο!”

Η Ομορφιά (και Διαφορετικότητα) μίας Κατάρρευσης

Ο Γυάλινος Κόσμος του Μυρμηγκιού

Χθες το μεσημέρι στο τραπέζι του φαγητού πρόσεξα να περπατάει ένα μυρμήγκι. 2-3 περίπου χιλιοστά σε μήκος, ένα τυπικό κλασσικό μαύρο μυρμήγκι.

Τότε έκανα κάτι ανάρμοστο. Πήρα μία άδεια μποτίλια και την τοποθέτησα επάνω του. Όπως γνωρίζετε η κάτω επιφάνεια κάθε γυάλινου μπουκαλιού είναι εκ κατασκευής κοίλη. Και το μυρμήγκι εγκλωβίστηκε λοιπόν μέσα σε έναν γυάλινο θόλο και πλέον απέκτησε έναν γυάλινο κόσμο!

Το μυρμήγκι το παρακολούθησα και το παρακολουθώ. Στην αρχή έκανε συνεχώς προσπάθειες να βρει κάποια τρύπα να φύγει. Όσο η ώρα περνούσε η εμπειρία του, του καταδείκνυε πως δεν υπήρχε αυτή η έξοδος. Και το μυρμήγκι μας πλέον, μάλλον απογοητευμένο περιόρισε τις κινήσεις του και… περιμένει…

Στο ομώνυμο αριστουργηματικό θεατρικό έργο του Τεννεσή Ουίλλιαμς μία τριμελής οικογένεια ζει μέσα σε έναν δικό της γυάλινο κόσμο. Η συλλογή με τα γυάλινα ζωάκια της Λώρας (στο έργο) ίσως ενέπνευσαν και τον τίτλο στον συγγραφέα.

Δεν διαφέρουν και πολύ οι δύο κόσμοι, του μυρμηγκιού και του έργου. Και οι δύο είναι… γυάλινοι και στους δύο είναι εγκλωβισμένοι.

Αλλά… αλλά!

Υπάρχει μία σπουδαία διαφορά: Ο γυάλινος κόσμος του άτυχου μυρμηγκιού, του επιβλήθηκε από ένα τέρας (εμένα) και είναι πραγματικά ένας κόσμος χωρίς διέξοδο, ανεξαρτήτως των προσπαθειών του μυρμηγκιού. Εάν δεν αποφασίσω να μετακινήσω ο ίδιος την μπουκάλα από επάνω του το μυρμήγκι θα ψοφήσει κλεισμένο εκεί. Σωστά; Χμ…

Στην περίπτωση όμως του γυάλινου κόσμου του θεατρικού έργου αυτός δημιουργήθηκε από τα ίδια του τα μέλη. Φυσικά εάν το αντιληφθούν αυτό, είναι πολύ εύκολο να τον σπάσουν!

Έγραψα όμως όλο αυτό το άρθρο για να σας παρουσιάσω το προφανές; Πως δηλαδή το μυρμήγκι δεν έχει καμία ελπίδα παρά εξαρτάται απολύτως από τη δική μου θέληση, ενώ οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι δημιουργοί της ζωής τους; Αυτό θα το έχετε ήδη εμπεδώσει είτε από τις «3 Μοίρες» είτε από τα άπειρα γραφόμενά μου.

Εδώ θέλω να εστιάσω στο… μυρμήγκι. Το μυρμήγκι αν και είναι άμοιρο ευθυνών (εκτός του ότι περπατούσε στο τραπέζι) ΕΧΕΙ πιθανότητες! Και μάλιστα αρκετές και ανεξάρτητες από την δική μου θέληση. Αρκεί να επιδείξει αντοχή και να μην αλλάξει «κόσμο»!

Να σας περιγράψω μερικές:

1. Μπορεί να ξεχαστώ και να μετακινήσω το μπουκάλι.

2. Το τραπέζι δεν μπορεί να είναι «εγκλωβισμένο» σε μία μποτίλια με ένα μυρμήγκι στον πάτο της εσαεί.

3. Μπορεί να κάνω μία απρόσεκτη κίνηση.

4. Μπορεί να γίνει ένας σεισμός να ρίξει την μποτίλια και να απελευθερώσει το μυρμήγκι.

5. Τέλος μπορεί να αλλάξω γνώμη και το αφήσω ελεύθερο.

Όλα τα προηγούμενα και αρκετά ακόμα, τα οποία δεν έχω σκεφτεί, αλλά ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ πως υπάρχουν καταδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας πως το μυρμήγκι ΕΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ! Και πολλές μάλιστα! Προφανώς μπορεί τίποτα από τα προηγούμενα να μην συμβεί και το μυρμήγκι μας να γίνει ατμός, αλλά οι πιθανότητες πλέον για το χειρότερο δεν είναι ίδιες.

Το εκπληκτικότερο όλων είναι πως ενώ το ίδιο δεν έχει κάνει τίποτα κακό (μόνο είπαμε περπατούσε στο τραπέζι για να βρει ψίχουλα για την φωλιά του) έχει φυλακιστεί από την διαστροφή ενός ανθρώπου.

Μόνο πως τα προηγούμενα ενώ ΣΙΓΟΥΡΑ κάποια στιγμή θα συμβούν δεν είναι σίγουρο ΠΟΤΕ θα συμβούν!

Συνεπώς η μόνη πραγματική και εν δυνάμει νικηφόρα στρατηγική για το μυρμήγκι μας είναι να ΑΝΤΕΞΕΙ! Καμία άλλη!

Και επειδή δεν είμαι τόσο τέρας και δεν θα ήθελα να κατηγορηθώ ως άκαρδος, ενώ γνωρίζω πως το μυρμήγκι θα είναι μάλλον ζωντανό για αρκετές ημέρες ακόμα και δεν επιθυμώ και τον βασανισμό του θα το απελευθερώσω.

Όταν όμως το δω να φεύγει χαρούμενο, ίσως μία άλλη διαστροφή μου αναπτυχθεί και με το δάχτυλό μου να το λιώσω… Έχασε τον γυάλινο κόσμο του σχεδόν βέβαιου θανάτου, αλλά απελευθερωμένο κινδυνεύει επίσης από έναν άλλον απρόβλεπτο παράγοντα.

Εκτός προτού προλάβω και το αντιληφθώ ή συνειδητοποιήσω τι έκανα ή τι συνέβη (διότι πάραυτα μπορεί να το μετανιώσω που το απελευθέρωσα) τρέξει γρήγορα και εξαφανισθεί και όχι σαστισμένο ή ζαλισμένο από τη χαρά του να χαζολογεί. Και πάλι λοιπόν υπάρχουν πιθανότητες επιβίωσης για το μυρμηγκάκι μας!

Άρα αφού αντέξεις, μετά πρέπει να τρέξεις!

Σημ. Επειδή το είδα και πριν από λίγο να αγωνίζεται να βγει το άφησα και ούτε και το έλιωσα! Ωστόσο την ώρα εκείνη της απομάκρυνσης του γυάλινου κόσμου είχε ακινητοποιηθεί και σκέφτηκα όντως να το λιώσω, λόγω της ακινησίας του, αλλά τελικά το φύσηξα και τότε ουπς έγινε σφαίρα!

Ο Γυάλινος Κόσμος του Μυρμηγκιού

Τα Ακατανόητα Όνειρα

Μην περιμένετε (ούτε να θυμώνετε) εάν δεν μπορούν οι άλλοι να κατανοήσουν τα όνειρά σας. Εάν μπορούσαν θα ήταν δικά τους και όχι δικά σας.

Κανένα όνειρο δεν είναι χρηστικό. Είναι κατ΄ αρχάς “όνειρο” και κατόπιν ό,τι άλλο και ό,τι ακόμα προκύψει. Το όνειρο δεν επιβάλλεται, είναι εθελοντικό και άκρως προσωπικό. Και δεν χρειάζεται να εξηγηθεί (στους άλλους).

Προσέξτε πάρα πολύ, όσες και όσους συμμερίζονται τα όνειρά σας, ασχέτως εάν δεν κατανοούν τον τρόπο με τον οποίον υλοποιούνται ή και ποτέ ενδεχομένως να μην υλοποιηθούν. Αγνοείστε απλώς τους υπόλοιπους.

Εάν θέλετε να γνωρίσετε πραγματικά ένα άνθρωπο, στα όνειρά του εστιάστε, λιγότερο στις σκέψεις του και ελάχιστα στα λόγια του· δώστε σημασία στις πράξεις του. Οι τελευταίες δεν σημαίνει ούτε πως αγνοούνται αλλά ούτε πως δικαιολογούνται. Και αυτές υλική αντανάκλαση των ονείρων του είναι ή (πολύ προσοχή εδώ) της ΑΡΝΗΣΗΣ των.