Όταν οι εξωτερικές συνθήκες δυσκολεύουν πολύ τότε θεωρείται πως η σωστή και αναπόφευκτη κίνηση είναι ο αγώνας επιβίωσης. Η δοκιμασία αυτή στην ακραία της μορφή φαίνεται ως ένας αγώνας μεταξύ ζωής και θανάτου.
Είναι λάθος όμως αυτό!
Η πραγματική δοκιμασία είναι αυτή των αξιών και ευρύτερα της πίστης στα μεγάλα ιδανικά. Ο πραγματικός αγώνας είναι ο αγώνας πίστης των αξιών.
Τον πρώτο μπορεί να τον κερδίσεις, μπορεί όμως και να τον χάσεις… Δεν εξαρτάται από εσένα και παρ΄ όλες τις προσπάθειες σου το αποτέλεσμα θα είναι πάντοτε αβέβαιο. Τον δεύτερο όμως μπορείς πάντοτε να τον κερδίζεις. Αφορά εσένα. Και δεν έχει κανένα νόημα να κερδίσεις τον πρώτο και να χάσεις τον δεύτερο.
Η Ελληνική κοινωνία σε μεγάλο πλέον βαθμό αγωνίζεται μάλλον μόνο για τον πρώτο και φαίνεται πως έχει ξεχάσει τον δεύτερο. Κανέναν δεν θα κερδίσει (Προφητεία #65) και είναι αυτό, το οποίο προκαλεί απέραντη θλίψη… Είναι η θλίψη, την οποίαν εισπράττω στα βλέμματα πάρα πολλών ανθρώπων. Διότι αισθάνονται εξαιρετικά άβολα επειδή αγωνίζονται μόνο για την επιβίωση (και δεν τα καταφέρνουν) ενώ θα ήθελαν να αγωνίζονται για τις αξίες (και θα τα κατάφερναν).
Κάποιος πρέπει να τους το υπενθυμίσει και να τους ενθαρρύνει:
Κάποιος Προφήτης…
